Becerikli’yi hayata ailesi bağlıyor

Gazette’ye konuşan 48 yaşında Becerikli, ‘’Elektrik direğine 2 metre mesafede çalışırken bir an elektrik akımına kapıldım. 2-3 dakika boyunca elektriğe maruz kaldım. Kelime-i şehadet getirmek üzereyken, küçük oğlum Berat’ı gördüm. Trafonun şalterini indirerek beni hayata tutunduran hamleyi yaptı’’ dedi.

10 yaşından beri iş hayatında olduğunu dile getiren Becerikli, ‘’Dönemin şartları nedeniyle okulu beşinci sınıfta bırakmak zorunda kaldım. 10 yaşımdan beri sanayide çalışıyorum. Bu elim kazayı geçirene kadar da sanayide çalıştım. 2003’te evlendim 3 çocuğum var. 2015’te de malum kazayı geçirdim. Ova Mahallesi’nde pencere takıyordum. İşim o zaman demir ve alüminyum korkuluk takmaktı. Kaza günü de bu işi yapıyordum. Elektrik direğine 2 metre mesafede çalışırken bir an elektrik akımına kapıldım. 2-3 dakika boyunca elektriğe maruz kaldım. Kelime-i şehadet getirmek üzereyken küçük oğlum Berat’ı beyaz ışığın içinde gördüm. Trafonun şalterini indirerek beni hayata tutunduran hamleyi yaptı’’ diye konuştu.

Kendisini hayata bağlayanların eşi ve çocukları olduğunu bildiren Becerikli, ‘’Onlar da benim gibi babasız büyümesin diye kaza olduğu anda çok dua ettim. Allah yüzümüze baktı ve şu an yaşıyorum. Onlardan aldığım desteği kimseden almadım. Çok insan ziyaret etti fakat kapıyı kapattığımda onlar dışında kimse yoktu etrafımda. Onlar olmasaydı hayata tutunamazdım. Kolay bir süreç değildi. Kazadan sonra iki bacağım ve bir elimi kaybettim. 4 ay boyunca hastanede yoğun bakımda kaldım. Yoğun bakımda kaldığım süre zarfında tedavim son zamanlarda çocuklarımı görmediğim için iyice gerilemişti. Onları görmek istediğimden psikolojik sıkıntı yaşıyordum. Bu da benim tedavimi kötüye götürüyordu. 4 ayın sonunda çocuklarıma kavuştuktan sonra bir sene boyunca da evde tedavi görmeye başladım. Protezlere alışmam da 4 seneyi buldu’’ ifadelerini kullandı.

Torunlarına kavuştuğu zaman tekrardan ayaklarına kavuşacağını vurgulayan Becerikli, ‘’Yemeklerimi koluma yaptırdığım protezle yiyorum. Gezme işini çok olmamak koşuluyla yapabiliyorum, aşağı inip dolaşabiliyorum. Banyo dışında tüm ihtiyaçlarımı kendim karşılıyorum. Sabır etmeyi öğrenmelisiniz. Sabır ettikten sonra her şeyin mükafatını alırsınız. Aşağıda arabam var, evim var fakat sağlığım olmadıktan sonra bunların hiçbir önemi yok. Arabam aşağıda çıkıp kafama göre gezemedikten sonra bir anlamı yok’’ dedi.