İnsanın yaşam sürecinde her anın önemi varken, bazı dönemler, felsefi güzellikleriyle efsaneleşir. Mevsimler, birbiri ardına güzelliklerle dolu bir yaşam sunar insana. Ama, sonbahar farklıdır nedense. Pastoral renkleriyle, duygusallığıyla, geçiş dönemi olmasının verdiği hazla, bir başka güzeldir sonbahar.
Şarkılara ve şiirlere, romantik ve hüzünlü günlere konu olmuştur sonbahar her dönem. İnsanın yaşamı da mevsimlerle betimlenirken, sonbahar, ayrılıkların imgesi olmuştur mutluluklardan daha çok. Hüzünlü başlangıçlar da sonbahara özgüdür nedense ve şarkıların nağmelerinde dökülen notalar, genelde hüzünlü seslere basmıştır.
“Düşen bir yaprak görürsen, beni hatırla” diye başlar hüzünle şiir ama kimi zamansa, “nasıl geçer bu yaz” der şarkılar, Eylül’ün özlemiyle beklenirken sonbahar. Çünkü ne hikmettir ki masumane ilk aşkların başlangıcı da sonbahara özgüdür. Okullar yaz tatilinin ardından sonbaharda yeniden kapılarını açarken, mutlulukla dolar genç aşıklar. Çünkü okulların açılmasıyla birlikte, bir özlem de sona erecektir ve “Eylül’de gel” der, aşıkların dilinde notalara dökülen haykırışlar.
Sonbaharın ilk günleriyle başlar, kavuşmanın heyecanıyla hazırlıklar ve mutluluklarla da dolar gönüller. Bu yönüyle kendiyle çelişir sonbahar ve hem hüzünlerin, ayrılıkların hem de yeni başlangıçların imgesi olur. Ayrılıklar da başlangıçlar da bir başka güzeldir, sonbaharın muhteşem pastoral renklerinde.
Her iki yönüyle de şairlere ilham olur sonbahar, hemen her dönem ve güzeldir duyguların yoğunlaştığı o günler. Yağmur çişelerken, pencereden düşen yaprakları izlemek de kavakların sonbaharla gelen yapraklarının renk cümbüşünde de duygusallık bir farklı yoğunlaşır sonbaharda.
Karar vermek güçtür esasen sonbaharın nasıl betimleneceğine, çünkü duygular kuvvetliyken, bir o kadar da değişkendir. Kimi hüzünle kimi mutluluk, kavuşma, özlen hisleriyle karşılarken sonbaharı, esas olan duyguların yoğunluğudur.
Şimdi yine yeniden geldi sonbahar. Ağaçlar olgunlaşmış, kızıla dönmüş, sararmış yapraklarını dökmeye başlamışken, güneş puslu sanki gizemiyle, bir farlı doğuyor gönüllerde. Bir yanda da okulların açılmasının beklentisiyle, o masum yürekler kıpır kıpır heyecanlı bekleyişe girdi bile. Ve hazırlıkla geçiriyor günlerini, kavuşmanın verdiği heyecanla, gönlü genç küçüklü, büyüklü aşıklar.
Yine yeniden çakıştı güzellikler ve hüzünler. Değişmeyen şeyse, kalplerden gelen esintilerin yön verdiği, o muhteşem duyguların yoğunlaşması. Her yönüyle güzel ki sonbahar, şairler şiirlerinde anlata anlata bitiremiyor bir türlü sonbahar betimlemelerini.
Ne diyelim. Zaman zaman kalplerde hüzün de olsa salınarak dalından düşen yapraklarla ayrılıklar, bir başka güzeldir yine de genç yüreklerde, kavuşmanın verdiği duygusallığıyla, mutluluk saçarken pastoral renkleriyle sonbahar.